Święta upłynęły pod znakiem pysznych potraw i lektury. Tak jak lubię.
Rzutem na taśmę, który, jak zauważyłam, generalnie charaktryzuje mój styl , skończyłam album scrapowy w dwa dni, wysłałam 18 grudnia, ale jeszcze nie doszedł..a tak liczyłam, że znajdzie się pod choinką. A album prezentuje się mniej więcej tak (z góry przepraszam za bylejaką jakość zdjęć, przekłamane kolory i wszelkie zakłócenia w odbiorze, ale obecnie wszystko dzieje się przy żarówkach, bo naturalnego światła nie uświadczysz w tych dniach):
Jak już wszystko zostało połączone dwoma metalowymi kółeczkami, a na kółeczkach zawiązałam wstążeczki, to zrobiło się tak późno, że o porządnej sesji fot. nie mogło być mowy, raniutko, wraz z kilkoma innymi drobiazgami album został włożony do paczki, która leżakuje sobie teraz w jakimś urzędzie pocztowym, mam nadzieję, że chciaż w mieście docelowym.Jesli zaś chodzi o lektury świąteczne, to ..
Własnoręcznie robiona zakładka!! Taka ładna pani w gazecie była, to pomyślałam sobie, że nada się do zakładania autobiografii Leni Riefenstahl. Wrażenia z lektury? Mieszane. Oprócz tego nie mogłam sie oderwać od lektury bloga http://www.thepioneerwoman.com/. Nie zaczynajcie czytać, bo wpadniecie jak śliwki w kompot!
Ach, no i muszę sie podzielić fantastycznym linkiem, to dla wszystkich domorosłych fotografików, takich jak ja, http://www.picnik.com/ , pewnie wszyscy znają, a ja Amerykę odkrywam...oto pierwsze fotki
Oui, c'est moi.
Tak, to ona Vivien. The Life of Vievien Leigh autorstwa Alexandra Walkera. 
ale mam wrażenie, już po pierwszych 20 stroniczkach, że dziełko pana Walkera, jest o wiele lepiej udokumentowane i, co równie ważne, lepiej napisane. Swoja drogą to jakieś cuda bożonarodzeniowe, książka o jednym z moich absolutnych mitów, w języku angielskim, kupiona przez przypadek w księgarni włoskiej. Sono senza parole.
Składniki
Przygotowanie