Ziemniak in love, czyli wywar miłości

Muszę się dołączyć do chóralnego głosu rzeszy blogowiczek i zapostulować raz jeszcze do najwyższej instancji o WIĘCEJ CZASU! Wszystko ostatnio odbywa się w biegu, kradnę chwile na czytanie i pisarzenie, piekę, li i jedynie, kruche ciasteczka, bo to szybko i przy tym mało się brudzi; o robótkach ręcznych, czyli ewentualnych rysunkach, malunkach i wyklejankach tęsknie wspominam zza biurka pełnego papierzysk, w których tabele walczą o prymat ze schematami. Uff. O mało co, a i luty przemknąłby mi jak z bicza trzasł (fakt, iż jest to nakrótszy miesiąc w roku też nie pomaga), a przecież to miesiąc zakochanych! O czym przypomniał mi taki jeden, z rodziny psiankowatych.